امیررضا کوهستانی، کارگردان تئاتر و نمایشنامهنویس جوانی است که خیلی زود توانست نامش را به عنوان یکی از کارگردانهای برتر تئاتر کشور مطرح کند؛ تا جایی که اگر اجرای جدیدی روی صحنه ببرد با هجوم علاقهمندان روبرو خواهد شد. نشر چشمه در اولین مجموعهای که از آثار کوهستانی چاپ کرده؛ به سراغ دو نمایشنامهی قدیمی و اولیه او یعنی قصههای درگوشی و رقص روی لیوانها رفته که شاید شهرت نمایشنامههای متاخر او را نداشته باشند؛ ولی هر دو در شناساندن کوهستانی به جامعه هنری ایران و حتی جهان، بسیار موثر بودهاند.
نوشتن نقد و نظر درباره نمایشنامهها کار سختی است؛ مخصوصاً اگر ندانی مخاطب قبلاً اجرای این اثر را دیده یا نه. نمایشنامههای کلاسیک به خودی خود دارای ارزشی ادبی شمرده میشدند؛ اما نمایشنامههای مدرن کمتر از این اصل پیروی میکنند و بیشتر وابسته به خود اجرا هستند. این مطلبیست که خود کوهستانی هم به آن واقف بوده و در پیشگفتار نسبتاً طولانی کتاب، به آن اشاره میکند.
در این مقدمه که توسط خود نویسنده نوشته شده، آمده است که :«همه این تکگوییها و گفتوگوهایی که در این مجموعه آثار آمده، برای اجرا شدن نوشته شدند و نه خوانده شدن.» و مخصوصاً در نمایشنامه رقص روی لیوانها به خوبی میتوان این مسئله را مشاهده کرد.
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.